Hoge verwachtingen van de DBTA
Ook Arnold Vanderlijde en Stan van den Driessche, respectievelijk commissaris olympisch boksen en voorzitter van de Nederlandse Boksbond, en oud-prof Eddy Smulders waren gistermiddag in Eindhoven bij de presentatie aanwezig. Zij wilden met eigen ogen te zien wat in de toekomst het niveau van de trainingen en daarmee dus het peil van de bokssport moet kunnen verhogen.
Het is een ingewikkeld apparaat, maar de werking is simpel. Via sensoren in de constructie van het bokskussen kunnen allerlei gegevens worden vastgelegd. Snelheid, stootkracht, intensiteit en reactievermogen bijvoorbeeld. Op een computer worden alle waarden zichtbaar en geregistreerd. Het kussen is in hoogte verstelbaar en het toestel kan straks geleverd worden in twee modellen (staand en hangend). Het apparaat is revolutionair. ‘Vroeger was er één graadmeter voor een stoot’, lachte Eddy Smulders gisteren. ‘Als iemand auw riep was-ie hard.’
Ron Rovers nam Fontys Hogescholen in de arm, nadat hij op het nationaal sportcentrum van Duitsland een soortgelijk kussen had gezien tijdens een trainingskamp. Dat apparaat was ontwikkeld door een technische hogeschool in Leipzig. Ron Rovers: ‘Het apparaat was verre van perfect, maar ik zag wel enorme mogelijkheden.’ Twee jaar geleden maakten studenten van Fontys reeds een prototype. De reacties daarop waren zo positief – ook topsporters bij Muscle Fit waren laaiend enthousiast – dat Ron Rovers een vervolg gaf aan zijn plannen. De Reuselse student Marius Minnen was al betrokken geweest bij de vervaardiging van het prototype en deed het verzoek om als afstudeeropdracht een verbeterde versie te ontwikkelen. Twee jaar werkte hij eraan, het laatste halfjaar samen met zeven andere studenten van NWT (technische natuurwetenschappen), voor wie het een ‘tussenopdracht’ was. Vandaag zal Minnen zich verdedigen.
Arnold Vanderlijde heeft in ieder geval hoge verwachtingen. ‘Dit is nieuw, dit is heel goed’, reageerde hij gistermiddag. ‘Ik had er al een paar keer over gesproken met Ron en zijn overtuiging en passie spraken boekdelen. Het kan straks erg waardevol zijn in het proces om het olympisch cq profboksen naar een hoger plan te tillen, bij boksers en trainers, zowel fysiek als mentaal. Denk aan andere trainingsvormen, verbeterde schema’s en meer gedetailleerde testen.’
Rovers wil het apparaat straks op de markt brengen. Hij is bezig om (op onderdelen) patent aan te vragen. Het toestel moet nog een intensieve testperiode doorstaan en eventueel op details worden aangepast, waarna het niet lang meer zal duren voordat het bokskussen te koop is. Ron Rovers hoopt natuurlijk op zakelijk succes, mede om zijn boksschool een nieuwe impuls te geven. Het apparaat zal straks naar verwachting enkele duizenden euro’s gaan kosten, de verkoop zal dus gericht zijn op grote, professionele boksscholen. Het zal immers ook van de trainers de nodige kennis en ervaring vragen om de gegevens te kunnen interpreteren en te vertalen in trainingsschema’s.
Maar er zijn meer doeleinden denkbaar. Rovers: ‘Het grote voordeel is dat de sensoren niet in het kussen, maar in de constructie zitten, waardoor allerlei toepassingen denkbaar zijn. Bijvoorbeeld in andere sporten en revalidatie-processen. De mogelijkheden zijn echt enorm.’